XXV NIEDZIELA ZWYKŁA

„Jezus i Jego uczniowie przemierzali Galileę, On jednak nie chciał, żeby ktoś o tym wiedział. Pouczał bowiem swoich uczniów i mówił im: “Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Ci Go zabiją, lecz zabity, po trzech dniach zmartwychwstanie”. Oni jednak nie rozumieli tych słów, a bali się Go pytać. Tak przyszli do Kafarnaum. Gdy był już w domu, zapytał ich: “O czym to rozprawialiście w drodze?” Lecz oni milczeli, w drodze bowiem posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest największy. On usiadł, przywołał Dwunastu i rzekł do nich: “Jeśli ktoś chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich”. Potem wziął dziecko, postawił je przed nimi i objąwszy je ramionami, rzekł do nich: “Kto jedno z tych dzieci przyjmuje w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał”.

(Mk 9, 30-37)

„Nie możemy mieć lat dziecka, ale możemy mieć dziecięcą niewinność. To, co dzieci mają z racji swojego wieku, my możemy posiąść przez pracę. Małymi mamy być nie w złości, lecz w mądrości. Pan jak gdyby powiada: Jak to dziecko nie trwa w złości, obrazy nie pamięta, zobaczywszy piękną kobietę, jej nie pożąda, nie mówi inaczej, niż myśli – tak i wy: Jeżeli nie będziecie mieli takiej niewinności i czystości ducha, do królestwa Niebieskiego nie wejdziecie”.

Św. Hieronim.

,,Prawdziwie zaś dziećmi są ci, którzy jedynie Boga uznają za Ojca, w prostocie, maleńkości i czystości”

Św. Klemens Aleksandryjski